گنجشک خاکستری ، امروز داشتم به دوستم می‌گفتم آدم تا جداً حالش از خودش به هم نخورد ، خودش را به صورت جدی عوض نمی‌کند. بعد با خودم فکر کردم مگر من از غصه خوردن متنفر نیستم؟ پس چرا اینقدر غصه می‌خورم؟ شاید چون غصه‌ها لذیذ اند. به هر حال از چیزهای لذیذ حتی اگر متنفر باشی ، حالت به هم نمی‌خورد. کاش غصه‌ها با این همه خطری که برای بشر دارند لااقل بد مزه بودند.غصه‌ها سمّ زندگی اند. سم هرچه بدمزه تر باشد کمتر احتمال دارد آدم را به اشتباه مسموم کند. از سم‌های خوشمزه باید ترسید.
گنجشک خاکستری ، غصه‌های لذیذت را نخور. لابد می‌خواهی بگویی «پس خودت چه!» ، درست است ، خودم هم همین مشکل را دارم ولی چه می‌شود کرد که آدم خودش اشتباه می‌کند ، خودش جُور می‌کشد اما به عزیزانش می‌گوید اشتباه نکنند. آدم مخلوق حرف زدن‌ها و عمل نکردن‌ها ست. به هر حال ، خواستم این موضوع را برایت بگویم ، شاید به دردت خورد ، شاید هم فقط بیشتر بهت غصه‌ی لذیذ داد.